قلعه

اگر قصد سفر به تبریز را داشته باشید، محال است قلعه بابک به عنوان یکی از جاذبه های دیدنی تبریز به شما پیشنهاد نشده باشد، از این رو برای آشنایی بیشتر با این مکان دلپذیر، به طور مفصل در مور آن صحبت خواهیم داشت.

قلعه بابک که به قلعه جاویدان یا قلعه جمهوری نیز معروف است، یک ارگ ساختمانی چشمگیر و عظیم در بالای کوه است که در 6 کیلومتری جنوب غربی شهر کلیبر در شمال غربی ایران واقع شده است. قلعه بابک شامل چندین برج سنگی و محل های اقامتگاه است که در مساحتی نزدیک به ده هزار متر مربع کشش یافته اند و مربوط به دوران ساسانیان است (224–651). این سنگر قهرمان ایرانی، بابک خرمدین بود که با مهاجمان عرب جنگید.

هر 10 ژوئیه، مردم در این قلعه حضور می یابند و زندگی قهرمان ملی خود، بابک و همراهانش را گرامی می دارند و جشن می گیرند زیرا جان خود را برای دفاع از ایران و سبک زندگی ایرانی فدا کردند.

قلعه ساخته شده در ارتفاعات 2300-2600 متری، محاصره شده توسط تنگه هایی به عمق 400 تا 600 متر، اعتقاد بر این است که متعلق به سلسله اشکانی است و تحت سلسله ساسانی اصلاح شده است. دسترسی چالش برانگیز است و شامل یک پیاده روی دشوار در سربالایی است. برای رسیدن به قلعه باید از یک معبر پر پیچ و خم و باریک عبور کرد و سپس از معبدی به شکل دالانی به طول 200 متر عبور کرد.

صعود به قلعه برای افراد ناتوان، سالخورده یا ترس از ارتفاع نیست. مجموعه ای از پله های شکسته طولانی و در مکان، مسافر را به بالای تپه ای هدایت می کند که از آنجا چندین انتخاب برای صعود بیشتر وجود دارد. ساده ترین آن مستقیماً جلوی پله ها است و از یک مسیر خاکی طولانی تشکیل شده است. از آنجا که هیچ تابلوی نشانه ای به سمت قلعه وجود ندارد، به سمت قله در سمت چپ خود بروید اما مسیر خاکی را ترک نکنید. شما به چکمه های کوهنوردی، کلاه آفتاب، آب فراوان و حداقل 3 ساعت برای صعود و 2 ساعت برای فرود نیاز خواهید داشت. در انتهای مسیر خاکی، به سمت چپ و در کنار کوه صخره ای بپیچید، و از لغزش مراقب باشید. اولین علامت ویرانه ها در سمت چپ شما ظاهر می شود، اما خیلی راضی نیستید: قلعه واقعی 2 قله دیگر است که با آن فاصله دارد.

قله اول چشم اندازهای دیدنی از قلعه را ارائه می دهد. پس از صعود به قله دوم، با ویرانه های خاص خود، قلعه را می بینید که در بالای صخره ای دندانه دار قرار گرفته است. صعود از پله های قلعه یک روند خطرناک است، زیرا صخره های صافی در سمت راست شما وجود دارد و هیچ ریل محافظ یا حصار برای جلوگیری از سقوط چند صد متری وجود ندارد. مراقبت شدید از لبه، و نگه داشتن فرزندان خود. هنگامی که از قله صخره بالا رفتید، واقعاً از تلاش شگفت انگیز در ساخت و نگهداری قلعه ای در این ارتفاع قدردانی خواهید کرد. متأسفانه، شما همچنین مجبور خواهید بود دیوارنوشته های دیوارهای باستانی و جوانان را که بالای دیوارهای قلعه مرغ بازی می کنند تحمل کنید. تحت هیچ شرایطی حتی نباید به بالا رفتن از این دیوارها فکر کنید: اول، این می تواند به ساختار باستانی آسیب برساند، دوم، سقوط چند هزار متری منجر به مرگ حتمی می شود. با این وجود، تجربه پس از آن کاملاً ارزش صعود سنگین را دارد: جنگل بلوط ارسباران، صخره های دندانه دار، کوه های دور و تاریخ این مکان با هم ترکیب شده و یکی از زیباترین چشم اندازهای ایران را ایجاد می کند. قلعه ساخته شده در ارتفاعات 2300-2600 متری، محاصره شده توسط تنگه هایی به عمق 400 تا 600 متر، اعتقاد بر این است که متعلق به سلسله اشکانی است و تحت سلسله ساسانی اصلاح شده است. برای رسیدن به قلعه باید از یک معبر پر پیچ و خم و باریک عبور کرد و سپس از معبدی به شکل دالانی به طول 200 متر عبور کرد.